Μπορεί η πλειονότητα των ανθρώπων να πλήττεται από τα επαχθή μέτρα των Τροικανών και της τρικομματικής κυβέρνησης, όμως αυτή παραμένει επί της ουσίας χωρίς φωνή στα δελτία ειδήσεων. Η διαμόρφωση μιας πλαστής πραγματικότητας όπου οι παρουσιαστές και οι δημοσιογράφοι συνομιλούν μόνο με πολιτικούς, προωθώντας την ατζέντα της Τρόικα.

Τα στοιχεία του ΕΣΡ για την πολιτική πολυφωνία (Ιούλιος- Δεκέμβριος 2012) είναι αποκαλυπτικά. Η τρικομματική κυβέρνηση έχει το 48,2% του χρόνου παρουσίας μεταξύ των πολιτικών κομμάτων. Στον υπόλοιπο χρόνο που απομένει  τον πρώτο λόγο έχει η Τρόικα (Κομισιόν, ΔΝΓ, ΕΚΤ) με ποσοστό 57,2%, έναντι 14,1% που έχουν οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα. Οι εργοδότες έχουν το 6,9%, η τοπική αυτοδιοίκηση το 4,4%, οι επιστήμονες και οι λοιποί εμπειρογνώμονες το 3,1% κ.α.  Δηλαδή στην πραγματικότητα οι εργαζόμενοι και συνολικά η κοινωνία που υφίσταται τα πλήγματα από τη Μνημονιακή  έχουν το μικρό κομμάτι μιας ήδη μικρής πίτας, με άλλα λόγια συνιστούν μια μειονότητα στον τηλεοπτικό μονόλογο  των δημοσιογράφων.

Αυτή η πολιτική των τηλεοπτικών σταθμών δεν είναι τυχαία. Είναι μια κεντρική πολιτική επιλογή που έκαναν κυρίως οι τηλεοπτικοί σταθμοί πολύ πριν υπογραφεί η μνημονιακή συμφωνία από την  κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, πριν από 3 χρόνια. Εμφάνισαν το Μνημόνιο ως “μονόδρομο” εξοβέλισαν για μεγάλο χρονικό διάστημα τις διαφορετικές απόψεις που το αμφισβητούσαν και εξακολουθούν ως τώρα να την έχουν στο περιθώριο.  Αλλά και τώρα που ακόμη και το ΔΝΤ μιλάει για λανθασμένη πολιτική, οι απόψεις αυτές του Μνημονίου είναι που έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στα κανάλια εθνικής εμβέλειας.