7 καυτά σημεία στην ψηφιακή δημοπρασία των συχνοτήτων

Στις 30 Ιανουαρίου 2014 η ΕΕΤΤ εμφανίζεται διατεθειμένη, υπό τη νέα της σύνθεση, να προβεί στο διαγωνισμό για τον Πάροχο Δικτύου. Πρόκειται για μια διαδικασία άκρως προβληματική που επιχειρεί να δεσμεύσει την τηλεοπτική αγορά της χώρας σε ένα νέο μονοπώλιο, επί 15 έτη, με το σκανδαλώδες, ελάχιστο, αντάλλαγμα των 18,3 εκατ. ευρώ. Η τιμή αυτή εκκίνησης είναι προκλητικά μικρή, και συνάμα επιτρέπει στον πάροχο που θα κερδίσει τη διαδικασία (και τρόπος υπάρχει…) να γεμίσει τα ταμεία του με τεράστια ποσά από τα “ψηφιακά διόδια” που θα επιβάλει. Το “Π” με συνέπεια, ώστε να είναι γνωστή η κατάσταση σε όλα τα κόμματα και τους παράγοντες της αγοράς, παρουσιάζει  7 καυτά σημεία του  επικείμενου διαγωνισμού, ο οποίος θα αλλάξει μια για πάντα τον έλεγχο της τηλεόρασης. Το πλέον αποκαλυπτικό σημείο είναι πως το δημόσιο, έτσι ώστε έχει συνταχθεί η προκήρυξη, μπορεί να μην εισπράξει καν το τίμημα…

Ø  Στο Κεφ.2 παρ. 9 σελ. 7  του διαγωνισμού ορίζεται ως εγγυητική επιστολή καλής εκτέλεσης 100.000 ευρώ για τους παρόχους εθνικής εμβέλειας δηλαδή έναντι της τιμής εκκίνησης των 16.390.000 ευρώ (0,6% επί του τιμήματος) και 30.000 ευρώ για τους παρόχους περιφερειακής κάλυψης έναντι τιμών εκκίνησης από 20.000 ευρώ έως 699.000 ευρώ (ποσοστό 66% έως 2,8% επί του τιμήματος). Οι τιμές εκκίνησης φαίνονται στη σελ 26 παρ 7.12 «τιμή εκκίνησης»Ομοίως η εγγυητική επιστολή συμμετοχής κεφ.2 παρ.10 σελ.8 ορίζεται 250000 ευρώ (ποσοστό 1,5%) για παρόχους  εθνικής κάλυψης και 55000 ευρώ (ποσοστό από 275% έως 7,8%) για παρόχους  περιφερειακής κάλυψης.

Ø  Στο Κεφ.6 παρ. 6.2 γ ΙΙ η προκήρυξη καλεί τους συμμετέχοντες να νομιμοποιούν τα κέντρα εκπομπής μέσω του ΣΗΛΥΑ και να προσδιορίσουν την έναρξη εργασιών στο κέντρο εκπομπής. Το χρονοδιάγραμμα των εκπομπών από τα κέντρα εκπομπής θα πρέπει να είναι σύμφωνο με το ΦΕΚ 2064/23-8-2013 σύμφωνα με το οποίο προσδιορίζεται ότι από τον χρόνο (Το) που είναι η ημερομηνίας χορήγηση των δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων  θα   υπάρχουν διαστήματα Το + 30 ημέρες, Το + 60 ημέρας ,Το + 90 ήμερες, Το +150 ημέρες, Το+180 ημέρες, Το+210 ημέρες, Το+270 ημέρες, Το+330 ημέρες και Το+390 ημέρες για να υλοποιηθούν οι εγκαταστάσεις και στις 34 περιοχές απονομής της χώρας (allotments).

Ø  Είναι γνωστό ότι ο ελάχιστος χρόνος αδειοδότηση των κέντρων μέσω ΣΗΛΥΑ ξεπερνάει το ένα έτος. Άρα εκ των πραγμάτων η προεπιλογή των υποψηφίων οδηγεί σε παρανομία και άρα θα είναι άκυρη αφού σύμφωνα με την παράγραφο 6.2.2 (γ) ΙΙ θα πρέπει να υποβληθεί χρονοδιάγραμμα έναρξης εργασιών στο κέντρο εκπομπής, το οποίο  αφενός μεν θα πρέπει να είναι σύμφωνο  με το ΦΕΚ2064/23-08-2013, αφετέρου οι εργασίες θα είναι παράνομες αφού δεν θα έχουν δοθεί οι σχετικές άδειες. Ο παραπάνω ισχυρισμός είναι αρκετός για την ακυρότητα της διαδικασίας δημοπρασίας.

Ø  Σύμφωνα με την παρ. 7.3.6 σελ. 23 στην περίπτωση που δεν υπάρξει υπερθεματιστής θα γίνει νέα διαδικασία προκήρυξης όχι ενός αλλά τεσσάρων δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων εθνικής κάλυψης. Κατά την διαβούλευση που είχε προηγηθεί η θέση της ΕΕΤΤ ήταν ότι για λόγους οικονομίας κλίμακας προκηρύσσουμε ένα δικαίωμα χρήσης και για τις 4 εθνικές πολυπλεξίες. Η προαναφερόμενη θέση στην παρ. 7.3.6 καταρρίπτει το επιχείρημα της οικονομίας κλίμακας αφού μετά την άγονη τέλεση του διαγωνισμού η ΕΕΤΤ προχωράει στην επαναπροκήρυξη με τον τεμαχισμό των 4 πολυπλεξιών. Παράλληλα η παράγραφος αυτή δίδει τη δυνατότητα στους υποψήφιους παρόχους εθνικής εμβέλειας να μην κατεβάσουν πρόταση ώστε κατά την επανάληψη του διαγωνισμού να υποχρεώσουν την ΕΕΤΤ να μειώσει την τιμή εκκίνησης.

Ø  Σύμφωνα με την παρ. 8.2 σελ. 28 δίδονται τρεις εναλλακτικοί τρόποι πληρωμής των παρόχων δικτύων  ο τρίτος εκ των οποίων δεν διασφαλίζει ότι το δημόσιο θα εισπράξει το τίμημα σε βάθος 15ετίας, αφού μετά τα πρώτα τρία χρόνια δεν υπάρχει εγγυητική η οποία να καλύπτει την λειτουργία του παρόχου ούτε για διάστημα ενός έτους. Αυτό σημαίνει ότι ο πάροχος μπορεί να εκβιάσει την ΕΕΤΤ για επαναδιαπραγμάτευση της τιμής δεδομένου ότι η επαναπροκήρυξη, η οποία είναι το μόνο όπλο άμυνας της ΕΕΤΤ απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα πάνω από ένα έτος.

Ø  Στην προκήρυξη σύμφωνα με το αρ.9 παράρτημα Ε σελ. 11 και 12 προσδιορίζεται για τους τηλεοπτικούς σταθμούς εθνικής εμβέλειας απλής ευκρίνειας (standard definition) μέσος ρυθμός μετάδοσης 3Mbps ενώ για τους τηλεοπτικούς σταθμούς περιφερειακής εμβέλειας    μέσος ρυθμός μετάδοσης 1,5Mbps, δημιουργώντας έτσι το αδιαχώρητο στο φάσμα για τους τηλεοπτικούς σταθμούς εθνικής εμβέλειας για να εμποδίσει νέους επενδυτές και να ευνοήσει τους υπάρχοντες, δημιουργώντας μονοπωλιακή κατάσταση που αντιβαίνει και την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η τεχνική παράμετρος της ποιότητας μετάδοσης σε standard definition δεν μπορεί να αυξομειώνεται ανάλογα αν αφορά περιφερειακό ή εθνικό σταθμό. Η παραπάνω ασάφεια σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν καθορίζεται αν ο πάροχος περιεχομένου μπορεί να επιλέξει το μέγεθος του ρυθμού μετάδοσης (Mbps) δίνει την ευχέρεια στον πάροχο δικτύου να επιβάλλει τους όρους του στους παρόχους περιεχομένου αυθαίρετα.

Ø  Το ανώτατο όριο χρέωσης ανά περιεχόμενο ανά Mbps ανά έτος (ΑΟΤ) όπως ορίζεται στο προαναφερόμενο  αρ.9  περιέχει την παράμετρο C η οποία ορίζεται ως η συνολική χωρητικότητα που προκύπτει ως άθροισμα των μέσων ρυθμών μετάδοσης σε Mbps, που κάνουν χρήση τα μεταδιδόμενα προγράμματα στο σύνολο των πολυπλεκτών. Αν οι πάροχοι περιεχομένου δεν έχουν την ευχέρεια να επιλέξουν τον μέσο ρυθμό μετάδοση του προγράμματος τους σε Mbps Τότε ο πάροχος του δικτύου μπορεί να χρεώνει τους παρόχους περιεχομένου  χωρίς να παίρνει κανένα επιχειρηματικό ρίσκο.

Πηγή: www.typologies.gr