Σε θετικό ισοζύγιο καταλήγει η ψηφιακή μετάβαση

Το μικρότερο κόστος για τους δήμους καθώς και την «ευταξία» στην τοποθέτηση των κεραιών επικαλείται το υπουργείο Υποδομών – γενική γραμματεία Επικοινωνιών για να αιτιολογήσει τις επιλογές όσο αφορά τους αναμεταδότες που χρειάζονται για να φθάσει το τηλεοπτικό σήμα στο 100% των κατοίκων της χώρας, κατά τη πλήρη μετάβαση στην ψηφιακή εκπομπή.
Η εκτίμηση των αρμοδίων στελεχών του υπουργείου είναι πως για την πλήρη κάλυψη της Επικράτειας με όλα τα διαθέσιμα προγράμματα Εθνικά Κρατικά – Ιδιωτικά και Περιφερειακά θα χρειαστούν συνολικά περίπου 12 εκατ. ευρώ.
Εν αναμονή της ανακοίνωσης του ονόματος του νέου προέδρου της ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων) πιθανότατα την εβδομάδα που μόλις ξεκινά, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για να προχωρήσει ο διαγωνισμός για τον πάροχο δικτύου τηλεόρασης, το τοπίο στην τηλεοπτική αγορά δείχνει να αλλάζει και με ενδιαφέρον αναμένεται αν πράγματι θα επέλθει η «ευταξία» στα θέματα συχνοτήτων και κεραιών, ώστε να περάσουμε και στο ψηφιακό μέρισμα.
Τα δεδομένα στην αναλογική τηλεόραση 
Σύμφωνα με τα στελέχη του υπουργείου Υποδομών τα αναλογικά δίκτυα των ιδιωτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας στο παρελθόν είχαν περίπου από 150 κέντρα εκπομπής. Αυτό έδινε μια πληθυσμιακή κάλυψη περίπου 94% – 95%. Οι υπόλοιπες περιοχές καλυπτόταν από αναμεταδότες των Δήμων. Οι Δήμοι εγκαθιστούσαν αναμεταδότες ανεξέλεγκτα και κατ’ εκτίμηση με την βοήθεια τοπικών τεχνικών. Το κόστος ήταν υψηλό γιατί κάθε για κάθε σταθμό που αναμετέδιδαν χρειαζόταν και ένας πομπός. Έτσι απαιτούνταν τουλάχιστον 6 – 8 πομποί για να αναμεταδοθούν όλα τα προγράμματα. Η ισχύς που μερικές φορές ξεπερνούσε τα 30 Watt ανά πομπό, το διάγραμμα ακτινοβολίας και η επιλογή των συχνοτήτων γινόταν αυθαίρετα. Το αποτέλεσμα ήταν πέρα από το υψηλό κόστος που ξεπερνούσε σε κάποιες περιπτώσεις και τις 100.000 ευρώ αν κάποιος ήθελε όλους τους Ιδιωτικούς Σταθμούς Εθνικής εμβέλειας, ένα χάος παρεμβολών που ταλαιπώρησε την επαρχία για δεκαετίες. Ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει καταγεγραμμένο αυτό το άναρχο δίκτυο που εκτιμήσεις το φέρνουν να ξεπερνά τα 1.000 κέντρα εκπομπής. Το κόστος όχι μόνο της εγκατάστασης των μηχανημάτων, της συντήρησης, του ρεύματος καθώς και πολλές φορές η συνδρομή στην για την δορυφορική τροφοδότηση του τηλεοπτικού σήματος επιβάρυναν τους Δήμους.
Τι θα γίνει με την ψηφιακή τηλεόραση 
Με την ΚΥΑ 42800/12 που ορίζεται για πρώτη φορά στη χώρα, Χάρτης Συχνοτήτων για την ψηφιακή ευρυεκπομπή, καθορίζονται 156 κέντρα εκπομπής, κοινά για όλους τους παρόχους. Τα κέντρα αυτά με βάση την σχετική μελέτη θα καλύπτουν το 96% του πληθυσμού. Το ποσοστό αυτό, ως οφείλει, είναι υψηλό σε σχέση με Χάρτες Συχνοτήτων άλλων Ευρωπαϊκών χωρών για τους Ιδιωτικούς Τηλεοπτικούς σταθμούς. Ενδεικτικά το αντίστοιχο ποσοστό στην Αγγλία δεν ξεπερνά το 85% και στην Ιταλία το 90%, ωστόσο, στις χώρες αυτές όπως και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές, είναι ανεπτυγμένη, πολύ περισσότερο από ότι στη χώρα μας, η συνδρομητική τηλεόραση.
Οι μικροί τοπικοί αναμεταδότες δεν θα χρειάζεται να ξεπερνούν τα 2-3 Watt σε ισχύ, ενώ η διαδικασία εγκατάστασης θα είναι συγκεκριμένη και ελεγχόμενη: οι Δήμοι θα αιτούνται στον εκάστοτε πάροχο την εγκατάσταση των gap fillers και θα καλύπτουν τα έξοδα εγκατάστασης τα οποία δεν αναμένεται να ξεπερνούν τις 20.000 ευρώ και για τους 8 πολυπλέκτες, 6 Εθνικούς (2 ΝΕΡΙΤ και 4 Εθνικούς Ιδιωτικούς ) και 2 περιφερειακούς. Έτσι συνάγεται και η εκτίμηση για συνολικό κόστος 12 εκατ. ευρώ, για την πλήρη κάλυψη της Επικράτειας με όλα τα διαθέσιμα προγράμματα.
Οι πάροχοι δικτύου τηλεόρασης θα μελετούν αν απαιτείται η εγκατάσταση gap fillers με μετρήσεις που θα κάνουν επί τόπου και σε περίπτωση που η εγκατάσταση είναι αναγκαία, θα προβαίνουν άμεσα στην εκτέλεση του αιτήματος του Δήμου. Προβλέπονται οι προδιαγραφές ισχύος και τεχνολογίας ώστε οι αναμεταδότες να εξαιρούνται από αδειοδοτήσεις και να λειτουργούν συγχρονισμένα με το υπόλοιπο δίκτυο χωρίς να δημιουργούν παρεμβολές.
Σημειώνεται ότι, ο τελικός Χάρτης Συχνοτήτων της ΚΥΑ 42800/12 σχεδιάστηκε με χωρητικότητα ανά δίαυλο 24 Mbps έναντι των 16 Mbps όπου είχε ο αρχικός χάρτης. Αυτό σημαίνει ότι στον αρχικό χάρτη μπορούσαν να χωρέσουν το πολύ 4 τηλεοπτικά προγράμματα ανά δίαυλο ενώ με τον τελικό χάρτη χωρούν 6. Με το νέο καθεστώς και η Δημόσια Τηλεόραση που είχε στο παρελθόν, κατά δήλωση των Τεχνικών Διευθυντών της, πάνω από 1200 Κέντρα Εκπομπής θα μπορούσε να επωφεληθεί από την κοινή εγκατάσταση με τους άλλους παρόχους στο «Δημοτικό Δίκτυο» ελαχιστοποιώντας τόσο το κόστος εγκατάστασης όσο και το κόστος λειτουργίας.
Πηγή infocom.gr